sesler ve küller..

sen denize koşmak istersin.. deli dalgalı okyanuslar gelir vurur içinin kıyısına.. kaybolup gidersin sonra dalgaların arasında..maviye karışır sonsuzluğun..renkler silinirken avuçlarında..tutuklanırsın derin bir su'ya.. 

'hani sen de bilirsin ya..döne döne aynı kitabı okumak gibi işte..
adı acılar bilgisi..
adı acılar bilgisi..
acılar bilgisi..'

hayat hikaye..

sonbaharı ezberlemekle geçiyordu hayatı..aklı acıkınca kalbinin kıyısına oturur; kırıldıkça kırılır..kırıldıkça kırılırdı leyla.. dilinde ise okundukça uzayan hüzünlü bir kitabın son sayfası..

...

söyleyin yağmura bi' tek o gelsin;
ona anlatacağım..

ah bu ben...

ah bu ben kendimi nerelere koşsam..
saklansam bir yerlerde gizlice ağlasam..

ah...

sonra bir 'ah' çekersin sessiz ve derinden; tüm anlamlar ıssızlaşır o an..anlamsızlaşır birden her şey..
anlam sızılaşır..
anla işte..

kekeme..

ah ölmek mi öğrenmek mi ebediyen susarak, konuşmayı seninle; otların  rüzgarların taşların ve yağmurların her telde her makamda falsosuz gürül gürül konuştukları dili? susmak susarak unutturmak boşboğaz sözcüklere kekeme mabeyncilere gündelik ayinlerin aklın öğrettiklerini ve şeylere geri vermek şeylere aynalara yüzlere bütün bildiklerimizi.. c.k.