...
üzgündüm biraz...biraz da şaşkın...
yolunu şaşırmış hangi durakta ineceğini bilemeyen yaşlı bir teyze gibi ...sonra;
kağıttan gemilerim var dedim suspus yüklü, alır mısın?
kaç para? dedi gülümseyerek..
bu zamanda hüzün kaça gider ki dedim...
böyle gitmez dedi...böyle gitmez....
http://ufizy.com/#2PHQSuhOuxU/r/!/
16 yorum:
Sahi, hüzün kaça gider ki?
ah bilebilsem bi...
hüzün teklifsizce gelir ve gitmek istediğinde gider
bazen de biz gönderirsek...
ama bu zamanda üste para da versen gitmiyor gibi
hüzünlerimizle yaşamaya alışmalıyız galiba, atsan atılmaz ,satsan satılmaz..
Hüznü kim almak ister ki... O elde kalır hep.
Yüreğine sağlık.
sevgiler.
"hüzünlerimizi sevmek.." konusu üzerine ihtisas yapmak istiyorum...madem elimizde kaldı...sevmeye çalışalım en azından...
k.c.s...teşekkür ederim, sevgiler...
http://tulaysahince.blogspot.com/2010/02/dilek.html
Bu da benden sana gelsin o zaman derin ;)
çok güzeldi her bir satırı; her zamanki gibi...ama ben ille de kitap diyorum:)
ben de bir dilek tutsam mesela...
sonra...
sonrasını bilmiyorum işte...
sahi,böyle gitmez baharda geliyor.Hüzün saklanacak yer de bulamayacak artık.Ne gelen ne giden..Durduğu yerde, daha fena..
hanife,
dersler nasıl;)
deep,
çok teşekkürler:)
hüzünlerimizi sevelimm bu gerçekten güzeldi. başka alternatifi de yok zaten
biizn-i hüda,
önce alışmalı hüzünlere..
alışmadan sevmek zor...
sonra zaten farkına varmadan sevmiş oluyorsun...
hem sevmesen n'olur ki...
alışmışsın bi kere...
=)..Allah'a şükür iyi.Bu sene ciddiye alıp çalışmaya başladım.Peki sen nasılsın?
hanife,
elhamdülillah, iyiyim, sağolasın:)
bence dostlar satın almak ister hüzünleri yada çok sevenler üstüne para bile verirler hatta... oyle değil mi?
SEWgimle
ah dost, ne güzel, içi dolu dolu bir kelime..
dostsuz olur mu hiç..
en büyük dost "0".
bir "ben"...
bir de "beni bilen"...
ve "beni benden iyi bilen"...
Yorum Gönder