bilirdim..
görürdüm hep..
telaşlı seyreden bakışlarınız vardı
kavşaklar dağ doğururdu
içinizden ressamlar geçerdi;
yüzü boyalı ve asık...
çok mu yorgundunuz
onlar geldi önce
sözler binince atlıkarıncaya
içimde hep bir çokluk
hep bir çocukluk..
geç kalmıştı yüzünüz oysa rüzgara
gülüşlerinizde hep bir sahtelik
sonunda bildim ki gidilecek yollar var
sevilecek kediler
umut var kapı aralığında
uzun bakışmalar var;
kaldırımlarında sokağın...
çok mu sevildiniz sanki
atışmalar vardı yüreğinizde sık sık
tıklım tıklım çığlıklar..
çok mu vefalıydınız
vefa bir semtti sizin için;
boza(cı)sı fiyakalı
yalandınız!
ama bir sevda geçse yanınızdan
siz dönüp bakardınız.
"bizi yalanlar uyuttu"
deseniz de
siz b/akardınız yine..
siz b/akardınız!
avuçlarınızı açsanız da yağmura
doluşsa da kumrular çatınıza
"her yalan biraz umut
her sevda biraz eksik" imiş deyip
siz kendi içinizde
kendinizle yanardınız
kendinizi yakardınız....
sahi siz bu kadar mı yav(l)andınız?
11 yorum:
Güzel şiir:)
2006 da mı yazdın?
Baya eskiymiş..
Çok hoş bir şiir okudum sayende...
yüreğine sağlık,kalemine kuvvet canım,selamlar,sevgiler...
özlem;
evet,biraz oynadım üstünde sadece...ufak bi iki değişiklik..
teşekkürler özlem sağolasın:)
gülcan;
teşekkür ederim,sevgili güzel insan:)
burayı da buldun demek sonunda;)
nereye gitsek biz birbirimizi buluruz desene:)
çoksa selam bolca dua ile..
sevgiler...
AAaa şikayetçimisin yoksa,bananeeee ben bulurum,hem sen saklanmak istiyosan bak blogunu gizli yapcan,kimsecikler görmüyecek,gizli bahçende öyle kendin yazcan kendin okucan,kendin ağlıyacan yerine göre ama o zamanda çatlar insan bea....şaka bir yana geç olsada burayı bulduğuma sevindim...Sevgiler,selamlar,sağolasın :)
telasli seyreden bakislariniz vardi
cok mu yorgundunuz
gec kalmisdi yuzunuz oysa ruzgara
cok mu sevildiniz sanki
cok mu vefaliydiniz
avuclarnizi acsanizda yagmura
sahi siz bu kadarmi yav(l)andiniz..
bu siirin her misrasini kat karistir galiba guzel birseyler cikiyor sevgilerrr
gülcan;
o değil de bazen öyle bir yere saklanayım ki diyorum, kendim bile kendimi bulamayayım....sonra geçiyor tabi:)
başımın üstünde yerin her zaman:)
dostlukla her daim:)
sevgiler....
hazan;
bir şeyler karalamaya çalışmışız ama... beğendiğine sevindim, teşekkür ederim...
sevgiler benden de..:)
Yaa bu aralar banada oluyor çokça ama aslında var benimde bir sığınağım kimseciklerele paylaşamadığım,hakikatten zor oluyor yaaa,seni anlıyorum inanki :)gelirim gene merak etme,fazla özletmem kendimi :)sevgiyle kal...
gülcan;
bugün nasıl bir gün benim için biliyor musun; hiç yazasımın olmadığı,içimde kocaman büyüyen bir boşluğun olduğu..fanusun içinde tıkılmış, ruhu sıkılan birinin ruhsuzluğunun matem günü gibi bir gün...
insanın her an değişken bir yapıda olduğunun resmdir bu bendeki....
geçer mi bilmem?
geçer diyenler olacak besbelli, ama bu bir kısırdöngü; sonu belli olmayan bir devinim..
An gelir her şeyden bir kalemde vazgeçmek istersinya,hani yok olmak,unutulmak,belkide en acısı hiç yaşamamış,yaşanmamış olmak,farkındasındır aslında etrafında dönen dolapların,ama haykırsanda çığlık çığlığa feryadın göklere ulaşsada kimseler duymaz seni O'ndan başka,Aslında O'nun senin feryadına ihtiyacı yokturya,her halini bilirya,her düşünceni duygunu,sende bilirsin bildiğini,bu dünayda olmazsa öbür dünyada yardım elini uzatacağını bilirsin ama etrafındakilere anlatamazsın,sonra bir karanlığa doğru yuvarlandığını hissedersin,sen çıkmaya çalıştıkça o karanlık seni içine doğru çeker,
ama biraz sabır,hemen geçmeyecek,belki yüreğinde çok derin izler kalacak bu kurtulma çırpınışlarından,ama sen onlardan hiç utanmayacaksın,çünkü o izler seni sen yapan,senin insan olduğunun kanıtı olacaklar,,,,ve bir gün kendine dönüp o izlere baktıkça yüreğinin sızısı gelek hatrına,boğazına bir yumruk oturacak,belkide gözlerinden bir damla düşecek ayak ucuna,iyikide sabretmişim diyebilmelisin işte tamda o anda....
Şu anda senin için yazıldı güzel insan,gerçekten....
Buda 18.09.2009 tarihinde kendim için yazdığım yazım...
Yok olmak
Alıp başımı gitmek istiyorum biliyor musun?
nerden bileceksin ki?
zaten sen neyi biliyorsun ki?
bildiğini sandığın şeylerin ne kadar az olduğunu bile bilmiyorsun!
alıp başımı gitmek,
adımı,sanımı kimsenin bilmediği,
yerlere gitmek ve unutulmak...
yerle yeksan olmak,
hatırlanmamak,hiç bir şey olmak,
bir kum tanesi gibi olmak istiyorum....
sevgisiz gönüllerden,selam bilmez ellerden,
yitip gitmek,göçüp gitmek istiyorum....
riyakar dostluklardan,kendini bilmez kimselerden,
herkesten ve herşeyden uzaklaşmak,
kaybolmak istiyorum....
neydi yola çıkış amacım?
neydi yaratılış gayem?
neydi beni ben yapan?
bilmiyorum,bilmiyorsun!
yada biliyorda belli etmiyorsun.
olsun....onada eyvallah....
ama ben bugün bütün zincirlerimden kurtuluyorum,
kuş gibi,kelebek gibi özgür oluyorum,
herkese ve herşeye bir selam bırakıp,
buralardan gidiyorum................
hoşçakal...
Her şey güzel gönlünün istediği gibi olsun,sevgiler,selamlar :)
gülcan;
ne diyeceğimi bilemiyorum gülcan; yüreğinden dökülenler var ya...ahh..
evet "O" var, ama biz hep unutuyoruz biliyor musun, O'nun bizim ruhumuzu nasıl ısıtacağını,bilemiyoruz göremiyoruz..kör olan g/öz; köz olmuş yüreğe yardım edebilir mi sence...gerçeği görebilir mi?..
işte hep yüzdendir, mutsuzluğumuz. bu yüzdendir ruhumuzun tutsaklığı.hep bu yüzdendir çaresizliğimiz, hep bu yüzden...körlük kuşatmış dört bir yanımızı ne çare...
uyanmalı tez elden..aramalı..bulmalı...yanmalı..yanabilmeli...
"arayanlar bulamaz demişler ama, bulanlar yine arayanlardır.."
****
"içimden neler geçiyor bir bilsen...
bir yağmur tanesi olsam diyorum
bir kar tanesi olsam ya da
yağsam!
bir dağ başına
sislerin arasında kaybolsam..
rabbim, tutunamayanlardan oldum hep
tuttuğum dalı kırdım
hep geç kalıyorum bir yerlere
sana geç kalmaktansa diyorum
kalayım
bir ömür boyu yangınlarda...."
işte gördün, bu benim haleti ruhiyelerim...göçebelik halllerim...bitmek bilmez...böyle gider...
eyvallah...
biliyorum, ne desem yerini bulmayacak..ne desem hep birşeyler eksik kalacak...
yüreğim yüreğine en derin teşekkürlerini bıraktı desem...alır mıydın?..
selametle her daim....
Aldım kabul ettim canım,sağolasın... :)
Yorum Gönder