ellerimiz yanl(m)ış..

çarpık olan yollar mı, çarpa çarpa giden kalbin mi?

ne çok cevabı olmayan soru var şu hayatta..

ve insanlar..ve tanıdığını zannettiklerin...dost zannettiklerin...sevdiğini zannettiklerin...hepsi yalan..
insanları tanıdıkça daha çok gömülüyorsun içine..
sonbaharlaşıyorsun..bunu an be an yaşıyor insan bazen...

ve şair seyyidhan kömürcü'nün dizeleriyle;

içimden 'dedim belki de bir yutkunma yeriydi dünya...'

'...
merak kuşku ve bekleme yerlerini
hayatın beni tahtaya çıkardığı bir sabah
kırıldı, dünya soğuktur diye yazdığım o kalem
o ayna
gördüm
nereye gitsem ben dik, gölgem kamburdu bu dünyada..'