'mış' gibi...

insanoğlu hep bir şeylere yetişmek için programlanmış..hiç bir zaman da hiç bir şeye yetişememiş..hep bir koşu halinde..oysa ne kadar koşarsan koş mutluluk hep uzaklarda..mutluluk dediğin çölün ortasında bir serap..
huzur kayıp..yakınlar uzak..dertler bize hayran..acılar bize fazlasıyla düşkün..nereye gitsek hoyrat düş(ünce)ler peşimizde..
karm(l)akarışığız...göğe bakmaktan da yorulduk üstelik..'yıllara kaptırdıklarımızı olgunluk sanıyoruz'...ah ne çok yanılıyoruz...arafta kalmış yetimler gibiyiz..

mış gibi yapıyoruz sadece...zaten yapabildğimiz tek şey de bu değil mi? mış gibi yaşamak...mış gibi...