bir yağmuru koymak var sabahın yanına
bir yağmuru şimdi üzgün boynuna
nehirlerin dinlediği seslerdik
içimizden sular geçti
içimizden sessizlikler
dalgınlıklar
baktık acımız bir perde
kapattık
şimdi durup dokunsam bir yalnızlığa
o yalnızlık bir yağmura uysa
aksak zamanın ucuna aksak
bir yokuş var
bir yok oluş
tırmansak
onlar eski bir alınganlığı koydular önüme
ben kuşları anladım bundan..
g.özmen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder