an'sızın u'yanışlar..

gül kurusu saatlerde
yıkılmış şehirler
geçerken gözlerinden

yorgun yağmurların
kuy(t)usuna
s'akla göğünü

bir hüznü koş dört nala
bir kırgınlığı diz
kalbinin raflarına

saçaklara konan
kuş misali
kon dalına
kimsesizliğin..

büyüt sessizliğini
mavinin
uçsun gözlerinden
yaşları
aşksız baharın

sonra usul usul seyret
yalnızlığını bir denizin
bir derin'in
bir deli'nin

oysa cevaplar
bir akrebe takılıdır
suskunlukları vardır;
kaçak dövüşlü
yelkovanların

sırlı sevdası bir rüzgarın
kırık sesli şarkıların
fısıltılı an'ların..

uyut yenilgilerini;
kalbinin
kabrinin

el salla küllerine
güllerine baharın

koy duvarlarını
kuşun kanadına
'efil efil sesle'
bir sonbaharın..

göğüne yuvalanmış
kelimelerini de alıp yanına
sür kalbinin atlarını
arsız sahipsiz
boşluğuna sevdanın

boşluk yağmurlansın
kuşlar suskunlaşsın
ne çıkar

bir derin ırmak olsun
soruların, sorguların
sorma
boşver

kırgınlığın cebinde kalsın
gönlünü sal gitsin bir dağa

işte böyle böyle büyüt bir kederi
sonsuz olan yolculuğa..

nadarû