...çocukken yıldızlarla göz göze gelirdik gecelerde...çocukluk bu ya, bana hep göz kırptıklarını düşünürdüm uzaklardan, gözlerimi kaçırırdım arada bir...kaybolacaklar diye de ödüm kopardı hani...şimdi nerde o yıldızlar hiç bilmem...kaçıncı uykularındalar mesela, kimlere göz kırpıyorlar?
...
yıldızlı gecelerdeki yıldızlı düşler...dilimde parlayan heceler...
feri söndü, kayboldu o masum çocukça hayallerimiz...
ve kaybolup gittik; tıpkı o kaybolan yıldızlar gibi...
...
yıldızlar gitti, oyun bitti...
6 yorum:
çok dokunaklıydııı
öyle eskilerden aklıma geldi...
çocukluk günleri unutulmaz ya hani...
hayır inanamıyorumm !! cevap verdin sen !!! :)))
büyü çözüldü sanırım ! :)))
ben de unutamıyorum derin ya ! özellikle çocukluk hallerimi ..daha mutluydum ya :/ seni okuyunc HEP hüzünleniyorum ben ama ya :(((
bugün iyi günümdeyim galiba:)
sadece yorumlar cevap verme konusunda ama..
hüzün olmadan hayat çekilir mi hiç..
güzel şeydir hüzünlü olmak:)
hep laylay lom şeklinde görünsek de mutsuzuz biz galiba ya:(
mutsuz olmak mı hüzünlü olmak mı?...ikisi farklı duygular gibi geliyor bana..
şahsen ; ben anında mutlu olup anında dibe vuran biri olduğum için , karar veremedim şimdi :) anlar arası geçişi en hızlı yapan bağyann sıralamasında birinci olabilirim :)
hüzün güzel de , öyle her gün hiç çekemem:)
çekilmez yani ... hadi bakim ; hergünün böyle iyi olur inşallah:)
selamlarrrrrr sevgileeeeerr efendim ...
her insan kendi duygularıyla müsemma..
sevgiyle kal, sağol:)
Yorum Gönder