03 Ocak 2011

insana özlemle epigraflar...

 Bilmek:
"Bilmek, bilinmeyenleri çoğaltmak değildir de nedir? Bildikçe acımız arttığı gibi bilmediklerimiz de artmaz mı? O halde bilmek bilmemektir..."

 Konuşmak:
"Gereksiz bir eylem olup can sıkıntısını geçirmeyi hedefler. Konuşmak susmayı öğrenmek için olursa değerlidir. Konuşmak konuşmak içinse, yaşamak da yaşamak içinse nerde kaldı insanlık?..."


 Kanmak;
 "Madem aynı dünyada yaşıyoruz, neden her bir insanın farklı bir dünyası var? Her evde ayrı bir âlem, her birey de ayrı bir dünya… Malum “her insan yalnız ölür.” Aynı göğe bakıp, aynı yağmurun altında ıslanıp da nasıl farklı dünyalara sahip olabiliyoruz? Hepimiz O’nun kulu ve sanatı isek ve ortak şeylere ağlayıp gülüyorsak neden farklı dünyalarımız oluşur her birimiz için? Farklı dünyalarda farklı hayallerde yaşar gideriz de aynı dünyada yaşadığımızı sanırız. İnsanoğlu kandırılmaya hatta kendini kandırmaya ne kadar da gönüllü...."
(s.ceylan)

Hiç yorum yok: